The story

En die stond zeker op de bucketlist om afgevinkt te worden, het Karpaten-gebergte in Roemenië. We hadden de verhalen al gehoord. Maar we hebben ze nu ook zelf mogen ervaren.

Bij deze trip hebben we gekozen om een ervaren lokale gids, Peter, in te huren. En dat was zeker geen verkeerde keuze. Peter was perfect in staat om de route aan te passen naar de groep. Soms ging het wat sneller dan verwacht, soms wat langzamer. Maar een, wat langer dan verwachte, pauze bij een groep herders mag natuurlijk niet leiden tot een verlate aankomst bij het gezellige hotel. En daar kwam die lokale kennis echt van pas. Peter was in staat de routes zo te kiezen dat we overdag mooie trips maakten maar altijd op tijd aan de ranja zaten om nog even na te praten voordat het diner zich aandiende.

Het Karpaten-gebergte kan uitdagend zijn. Onderhoud aan offroadtracks is echt nul, dus diepe sleuven of doorwadingen maken het leuk. Denk ook niet dat de lunch een gezellig terrasje in een pittoresk dorpje zal zijn.... je rijdt door verlaten gebieden waar het lastig mensen vinden is, laat staan dorpen. Toch wel blij met de Peter de Roemeense gids die het overzicht hield. Lekker hoor om daar op te leunen.

Tja, en dan moeten we toch het asfalt op, de befaamde Transfagarasan-pas. De remblokjes hadden het even zwaar in de afdaling met al die bochten maar hij kan in het bakje 'been there, done that'. Onderweg ook nog even vol gas langs het kasteel van onze vriend Dracual. Maar daar waren wel erg veel toeristen. We hebben gezwaaid.

Roemenië, je hebt ons voor je gewonnen, we'll be back!